Begeleidingsbehoeften bij de partners van kankerpatiënten.

In 2005 kregen 57185 mensen in België te horen dat ze kanker hadden. Maar kanker treft vaak niet één persoon alleen, ook de omgeving wordt sterk door de ziekte beïnvloed. In veel gevallen is dit in de eerste plaats de partner. Doelstelling van ons onderzoek was een beter zicht te krijgen op de begeleidingsbehoeften van de partners van kankerpatiënten en in welke mate deze voldaan worden binnen de huidige manier van werken in het Sint-Andriesziekenhuis in Tielt, met het oog op het verder verbeteren van de kwaliteit van onze begeleiding. Om dit na te gaan, ontwikkelden we een  vragenlijst waarbij partners 54 behoeften dienden te beoordelen op vlak van belang en mate van voldaan zijn. De behoeften situeerden zich over onderzoeksfase, diagnostische en behandelingsfase. Tussen juli en december 2009 namen 41 partners aan het onderzoek deel.Uit de resultaten blijkt dat partners inderdaad heel wat behoeften hebben op vlak van begeleiding. Voor meer dan 40% van de behoeften wordt een grote discrepantie vastgesteld tussen het ervaren belang en de mate van voldaan zijn. We pleiten dan ook voor een procedure waarbij partners standaard een begeleidingsaanbod krijgen, in de plaats van het initiatief voor een begeleidingsvraag bij de partner te laten. Voor alle onderzochte fasen blijkt de behoefte aan tips en steun rond de opvang van de patiënt en de kinderen belangrijker dan de nood aan steun voor zichzelf, al wint deze laatste aan belang in de latere fasen. Ondersteuning van de partner bij de zorg voor de patiënt en de kinderen lijkt ons dan ook een goede ingangspoort om later rond zijn of haar eigen emotionele noden te werken.